AĞAÇ OLMAK

Düþün ey insanoðlu,
Tek bir aðacý düþün,
Kökten çýkan bir beden,
Bedene baðlý dallar,
Ve yaþamý anlatan,
Hayat veren yapraklar.

Sarýlýr, kök topraða,
Akýtmaz, saða sola,
Bedeni taþýmaktýr görevi,
O bedendir çok canlýnýn,
Rahat ettiði evi.

Kuþlarýn sahnesidir,
Ayrý ayrý her bir dal,
Yapraklar kulak kesilirken,
Cývýltýda canlanýr,
Aþk denilen o masal.

Rüzgar bir üfleyince,
Neyiyle gök kubbeden,
Eðilir bükülür, aðaç,
Býrakmaz dallarýný,
Kýrýlsa da birkaçý,
Kendi kendine sarar yaralarýný.

Her yaprak vefasýzdýr,
Sararýnca terk eder,
Dallar sadýk aþýktýr,
Kopamaz , bedeninden,
Aðaç her bahar tekrar doðurur,
Vefasýz yapraklarý,
Yaþam bulur yeniden.

Yuvalar cývýl cývýl,
Yavrularla seslenir,
Kuruyan ,
Susamýþ ,
Çatlamýþ beden ,
Sevgi ile beslenir.



07/06/2010
Baþlama:22.40
Biritiriþ:22.56

Antakya/ HATAY
Aðaç kadar olamýyoruz.


Sosyal Medyada Paylaşın: