KALBE VEDA
pes deyipde gidermiyim þimdi
en kýrgýn anýmda sudan korkar oldum
benmi yansýyorum
yoksa durduramadýðým yüreðimmi
su akar beraklýðý bundandýr,
insan akar kaderi sevdadandýr.
herkes bakar hayata olduðu gibi
ben bakarým hayata kendim gibi
kime desem; kafesinde kuþmuydum
kime söylesem; aðýnda balýkmýydým
sevebilseydim yer yarardým
ay dinlemez, kanatlanýp uçardým
vah ki, yandýðýn ateþe, heba olan geceye
ey kalbim ! ilanýdýr bu aklýmýn sana...davullar çalsýn
Hiç kimseler duymadýk demesin
virane oldun artýk yýprandýn tükendin
son noktan bu...son çýkýþýn, orda kal karanlýðýnda
kör kuyular içinde ve sadece bedenime nefes ver
sadece ellerime ve sadece ayaklarýma
ey kalbim bundan sonra daima yaþa bildiðince
ama sende unuttuðum aklýmý býrak bana
sonra git gidebildiðince ulaþamýyacaðým en uzak noktalara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.