Ben öðrenci adamým
Ellerim kalem kokar
Gözlerimden sicim sicim sýnavlar dökülür.
Ben öðrenci adamým
Ellerime kalem verdiler
Maaþýma zam, iþime son verdiler.
Ben öðrenci adamým
Hüzün denizine açtým gözlerimi
Denize düþen kaleme sarýlýr.
Sýnava düþen hayata darýldý
Bir kopya verenim olmadý.
Ben öðrenci adamým
Bir kalemim vardý
Duygularým ellerimden geçer,
Kalemimden damlardý.
Bir okuyaným sürekli býkardý.
Onu da yýlanlar ýsýrdý.
Bir anlayaným olmadý.
Bir ayaðým çukurda okudum.
Yenilen güreþ pehlivana doymadý.
Ben öðrenci adamým
Vicdanýmdan baþka
Kimseye hesap vermedim.
Karnemi sordular, kayboldu dedim.
Zamana masum küfürler ettim
Ýçinde benim olmadýðým,
Bir nefes verdim,
Nefesim dýþarýda kaldý.
Zamana muhtaç oldum vakitsiz
Zaman bana hükümlü kaldý.
Ben öðrenci adamým,
Bardaðý taþýra son damla oldum
Elleri kýrýldý.
Baþým ellerime emanet.
Dünyanýn namusu düþeyazdý sýrtýmdan
Annemin kalbi kýrýldý.
Köþeye sýkýþtým kedice, týrmaladým.
Gözlerden düþtüm, kafam yarýldý.
Þeytana rüþvet vermedim oysa
Pazara sýðdýramadým kendimi.
Mallarý ellerimde kaldý.
Bir meslek de seçemedim üstelik.
Ben öðrenci adamým
Kalbimi göðsüme baþladým
Çalamazsýn.
Canýmý al ellerine
Notumu alamazsýn.
Ben öðrenci adamým
Bulutlardan yastýk yaptým kaderime
El verdiler.
‘bi dakka’ dediler.
On dakkamý yediler.
Yarý yoldan döndüm.
Yüzümü sakladým ellerimle.
Selamým parayla alýnda.
Taþtan taþa sýçradý gözyaþým derelerde,
Sabrýmýn sýnýrlarý kaderimle sýnandý.
Kaderime teslim olmamýþtým
‘týpp’ deyip var gücümle düþündüm.
Kendime göre hiç bu kadar
Haklý olmamýþtým.
Ben öðrenci adamým.
Hepimiz birimiz için
Birimiz hiç birimiz için yarýþtý.
Ellerimiz semada,
Dualar birbirine karýþtý.
Alnýmýz dertli, çilekeþ
Acemi sevdalarýmýz karýþ karýþtý ve ayakkabýlarým
ezilmeye mahkûm oldu
Haymanalarýn kapý artlarýnda
Ýnsanlar basmak için yarýþtý.
Ben öðrenci adamým.
Herkes öðrenci olamaz.
Kimse bunca baskýdan
Alný açýk, elleri temiz çýkamaz.
Hatýrdan önce karneyi soran,
Öðrenci olamaz.
Ben öðrenci adamým
Kurtlarla dans etmeliyim
Kurtlar sofrasýnda.
Muhtaç olmamak için
Karga sesine.
Ben öðrenci adamým.
Gönlümü zincire vurmuþum.
Seni de sevemedim þehir kýzý
Aðýz tadýnda dersten
Bir kaçamaðýmýz olmadý.
El ele bir buluþmamýz olmadý
Kenar mahallelerin birinde…
Baþýmý kaþýsam
Geleceðe büyük zarardý.
Üstelik hayat bir öðrenciye çok dardý.
Birde sürekli sýnavlarým vardý.
Ben öðrenci aþiretinden,
Öðrenci oðlu öðrenciyim.
Al bakýþlarýný, ver bakýþlarýmý…
Göðsümü bastýran ellerim,
Gözlerine hasret gözlerimle,
Seni sevemem.
Ben öðrenci adamým.
Þaban DAÞ
02.07.2010
KAÞYAYLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.