Nefesim memleket kokar
Nefes alýrým, ciðerlerim memleket dolar.
Rüzgar bir selam getirir diyarýmdan
Sýla özleminden ciðerlerim aðlar.
Nefesim memleket kokar
Baþucumda memleketi gördüm doðarken
Ben memleket oðluyum
Aðlarsa memleket aðlar.
Nefesim memleket kokar,
Varoþlarýnýn kokusu sinmiþ ciðerlerime
Soluðum soðukla temas eder
Duman olur, daðýlýr yüzüme.
Ýnce düþünceler boðazýma düðümlenir
Özlemek misal her karýþýný,
Yalnýzlýk kadar bomboþ ve
Kimsesiz olmak bilinmeyenlerde…
Nefesim memleket kokar,
Damarlarýmda memleket dolaþýr.
Hiçbir yorgan ýsýtamaz içimi
Vuslat duygusunda damarlarým çatlar.
Bir huzur tatmak için dünyadan,
Kimi yardan ayrý düþer, kimi sýladan
Taþýndan suyundan topraðýndan
Ayýrmasýn beni yaradan…
19.08.2010 SASON
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.