vakit gece yarýsý efkarým daðlardan büyük ey gamlý yüreðim söylenese ben seni nereye koyayým
karanlýðý sevdiðini bildiðimdendir söndürmeyiþim ýþýklarý ve kimse bilmez gözlerinle göz göze gelmemek için çevirdiðimi gördüðüm tüm aynalarý
kimselere biþey diyemezdik efkarý küçük pencereli odalarda öðrendik karanlýk ve uçsuz vadi koca kaya bir uðultu eþlik eder aryaya düþerdik yollara isimsiz ve dönerdik kimsesiz
düþtüðümüz yollarda kanasa da ruhumuz can kýrýðý mahsenlerinde içerdik bizi sessiz sessiz
ha daðýn kalkmayan karý ha baþýmýn efkarý halýmýz olurken yaman her þey tütsü-duman çaresizlikler içinde el aman !
çaresizliðimin son efkarý közüne yaðan karlarýmýn tek sonu sesin tak gölgeni gölgeme yakacak gece beni sana sorgusuz sualsiz
kendimle konuþurken baþbaþa býrak derdim aný amaný bir isli gazlambasý ince bir sigara dumaný çalar kimsesizliðin çaný "yarin olmazdý imaný!"...
Haydi Þiir Yazalým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Haydi Şiir Yazalım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.