Bahar-ı Hazan

gamzesi ateþti hayatýn
bir yaný aþk,
diðer yaný; ölüm olan
ve…



ben,

//“pervane böceði” gibi
iki aþk/ arasýna
bodoslama dalan

günebakan çiçeði
gün aðarmadan solan//.

yine;

erken geldi hazan,
þakaklarýmda solmadan “fesligan” çiçeði


dudaðýmda acý bir gülümseme
böðürtlen sancýsý yüreðimde


göz yaþlarýmla birlikte
gömdüm “belen” tepesine
her bahar seNinle



sür(g)ün/

inti/har

g/özler

sürgün biçiyor eylül’e bakýþlarým
beklide baharda asýlý kalmýþ kirpiklerim

bil ki!...

eksik yazmýþ mevsimleri yazan.
bu!
yaz,
deðil…
kýþ!
deðil…
hahar-ý hazan….