Mýzrap saza düþtüðünde, aþk diye inlemiyorsa tel Göklerden kahýr yaðar gecelerime,
Sen Dilan! Sen aþk nedir bilmiyorsun!
Oysa; Yusuf’un kuyusunda ki dipsiz karanlýktýr aþk Züleyha’nýn elini kesen keskin býçak Mecnun olmaktýr aþk, Âmâ gözlerle düþmektir sevdanýn peþine, Ferhat olmaktýr, Avuçlarýnla yarmaktýr daðlarý, Yanmaktýr kül olmaktýr. Yok olup yeniden doðmaktýr, Sen içinde sen olmaktýr aþk!
Tersine yüzmektir akýntýnýn, Güneþi tutuþturmaktýr, Bir beyaz kaðýda bakýp, Yüzünü düþlemektir satýr aralarýnda, Aþk üç harften ibaret bir alfabedir aslýnda!
Sen Dilan! Ýzin vermediysen þiirlerin gönlüne dokunmasýna, Geç kalmýþ sayýlmasýn hala Bugün, Güneþle birlikte kalk ve bir þiir as dudaðýna, Hadi Yelkenler Fora! Býrak kendini aþkýn serin sularýna.