SOSYETE ERMENEK

Çýkardý daðlarýna, kývrým,kývrým yollarýn,
Berrak akardý, derelerden coþkun sularýn,
Kokardý daðlarýnda, kardelen kekiklerin,
Þimdi anýlarým oldun sen, yeþil Ermenek.

Güzel kokardý, sarkýk dallý sýk sedirlerin,
ýslýk çalardý, çam dalýnda bahar yellerin,
Þarký söylerdi, bahçelerinde bülbüllerin,
Þimdi anýlarým oldun sen, yeþil Ermenek.

Uyanýrdýk nal sesleriyle her gün þafakta,
Kalmazdý geç vakte kadar yatanýn yatakta,
Yürürdü insanlarýn, dik ve taþlý yokuþta,
Þimdi anýlarým oldun sen, yeþil Ermenek.

Coþkun akardý, bað arasýnda derelerin,
Açardý baðlarýnda, renkli,renkli güllerin,
Süslenirdi gelincikle, zümrüt ekinlerin,
Þimdi anýlarým oldun sen, yeþil Ermenek.

Derler bana gel vaz geç bu hayallerinden,
Kalmadý hiç bu yerlerde, eski bildiklerinden,
Ne baðlara göçen kaldý, ne de gelip giden,
Hazan olup gittiler, cennet gibi yerlerin.

Kurudu dediler, gölgelendiðin aðaçlar,
Açmaz oldu dediler,o rengarenk koncalar,
Þenlenmez oldu,yaz aylarýnda yeþil baðlar,
Þimdi anýlarým oldun sen, yeþil Ermenek.

Olmaz olmuþ, baðlarda eðrimle ülübüler,
Dökmez olmuþ bol,bol bostanla sivri biberler,
Unuttmuþlar, buralarý terk edip göçenler,
Anýlarým oldun þimdi sen, yeþil Ermenek.

Çiðnenmez oldu dediler,ak kara üzümler,
Dolmaz oldu, kara üzümlerle köfünler,
Kaynamaz oldu dediler köpüklü kazanlar,
Þimdi anýlarým oldun sen, yeþil Ermenek.

Dediler kurudu, teyin tuttuðun cevizler,
Odun olurken, geldi çalý çýrpý gençlikler,
Gezer olmuþ domuzlar, kaybolmuþ yeþillikler,
Þimdi anýlarým oldun sen, yeþil Ermenek.

Dolmazmýþ artýk ,kakla o musandralar,
Yenmezmiþ kýþlarýnda,cevizli bandýrmalar,
Ýçilmez oldu dediler, kaklardan hoþaflar,
Anýlarým oldun þimdi sen, yeþil Ermenek.
.
Bahçelerin söküldü, dikildi gökdelenler,
Kalmamýþ toprak damlarda oynadýðým evler,
Asfalt olmuþ, katýr sýrtýnda gittiðim yerler,
Anýlarým oldun sen ey sosyete Ermenek.

A.Yüksel Þanlýer
ANTALYA




A.Yüksel Þanlý er





Sosyal Medyada Paylaşın: