Aþk aþk aþk kaldý hafýzamda galu belâdan Hayata ihanet etmek sende Yerin canýndayým hala Hep yeþerebilmek için Çocuklarýn ellerinde unuttu acýyý neslim kefende Kýsmýyorum artýk gözlerimi Güneþe bakarken Bir kutsal güç içimde Mecburen Delirtiyor inadýna
Oysa koþmak istiyor rüzgara doðru insan bazen Elleri betonlara gömülüyken bile Yunan tanrýlarý gibi Bir sit alanýsýn bende Aradýkça büyüsün Ve sen artýk aralýksýz katýsýksýz bir kristal gibisin ve ben artýk baðýmlý bir kelebek Göklere sýðamýyorsam Yerin caný az Faturalar, ev kiralarý, trafik biliyorsun Kesiyorlar hýzýmý Hiç bir þey senin kadar Boðazýmý sýkamýyor böyle Göðün kaderi belirsiz oysa Koþulmuþ sýrtýmýza kagný Koþuyoruz ha bire Vardýkça acýyorsun
Ah aþk dansediyor dallarýmda Iramak istiyor insan oysa Dallar meyveye duramadan Mecburen Açýyorlar orta güzde Gözlerini sende
Mecnundur ölen Çiçeði koklayan Çiçege kurþun atan sevda cahillik, insanlýk iste Aþk emanet tanrýlardan Affetmet hayatý ellerinde Topraðýn bololsun Yeþeriyoruz habire Mecburen Küllerinden Sosyal Medyada Paylaşın:
keoman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.