daðlarýn soðuk karlý eteklerinden,
þimal rüzgarlarýný alýpta yanýma
esiyorum yine bu gece þehrimden
yedi tepeli sehrine doðru..
içimdeki eþkiya,
bilmiyor esaretin ne olduðunu,
kýrýyor tek tek zincirlerini engellerin...
aman bilmez...dur nedir?..
aldýmý rüzgardan yarin gül kokusunu
iþte siz o zaman görün,
sefilin nasýl bir zalim olduðunu...
eþkiya yüreðimin arzusu odur ki
ne arlanmak bilirim , ne de dinmek,
sen yine sessizce sus de..
ama gel gör ki caným;
her aþk kerbela,
her mesafe muaviye,
her direniþ hüseyin
her hüzün de ali olmuþ,
süzülüyor inceden inceye
bu gece yine,
sefil eþkiya yüreðime.
ne olur sen gel de,
gel sustur susturabilirsen
gel de durdur sen
durdurabilirsen,
sana aç,sana susuz kalmýþ
bu asi eþkiya yüreðimi..
_gÖKHAnN_