Adý Nergiz’di kýzýn Daha Yirmibir yaþýnda bir taze! Düþtü, Kirlendi, Adý telekýz oldu...
Üç yaþýnda ki bebeðinin Pamuk yanaklarýna kondurduðu Masum iyi geceler öpücüðü ile Cennet kokusunun Ferahlýðýn da nefesleniyor. Hüzünleniyor ayrýlýða, Göz kirpiklerinden dökülürken günahlar, Yeni haramlarýn gölgelerinde seyrediyor. Ýstanbul deryasýnýn dipsiz kuyularýnda Boðulmaya çýkýyor...
Ruhuna giyindiði kalýn kürk aciz, Korumuyor þehvetli bakýþlarýn buzulluðundan. Bedenine düþen her bakýþ Kalbinde ki namus stendini parçalýyor. Ekmek parasý uðruna Elini aslanýn midesinde buluyor...
Laleli aðlýyor bu gece Nergiz periþan. Kirli ellerin dokunuþlarýný Hissederken ruhunda Gelmesinden korktuðu geleceði düþlüyor. Yaktýðý sigaranýn dumanýnda Masum bulutlar hayal edip, Çocukluðunun el deðmemiþ anýlarýna sýðýnýyor. Sýðýntý olmanýn sancýsý Hayalinde bile acý veriyor...