Bir esmeri sevdim, el oldu gitti,
Benim þu yüzlerim, gülmedi gitti,
Yýllarca aðladým onun yüzünden,
Yanan aþk ateþim kül oldu, bitti.
Nasýl aðlamayým, böyle hicrana,
Dayanmaz bu yürek böyle hicrana,
Duydum ki o uymuþ birkaç yalana,
Yanan aþk ateþim kül oldu, bitti.
Belki o piþmandýr þimdi aðlardýr,
Piþmanlýk içinde, resme bakardýr,
Bitti de sevdamýz yalan yüzünden,
Yanan aþk ateþim kül oldu, bitti.
Aþkýmý anlatmýþtým, þiirlerimle,
Konca gül gönderdim, destelerle,
O aþkýma yan baktý, kaçýp gitti de,
Yanan aþk ateþim kül oldu, bitti.
Dert sarmýþ her yaný ateþim çýkar,
Aðlasam gözlerden kanlarým akar,
Unutmaya çalýþýrým yüreðim kalkar,
Yanan aþk ateþim kül oldu, bitti.
Dertli Yüksel der ki, ölmeliyim ben,
Huri güzel olsa, sevmem daha ben,
Aþk sevda yalanmýþ bilsin bilmeyen,
En güzel olan aþk yaþam aþký der.
A.Yüksel Þanlý er
15 Aðustos 2010-08-15
Antalya