AH CANIM...,

Ah caným...,
Avuçlarýnýn hayat çizgilerinde yer arýyor notalar
Kimi çok yakýnda, kimi oldukça uzak
Kimi pervasýz, kimi oldukça þaþkýn
Senden umudu kesmiþler bir kez
Bestesi loþ; güftesi aklýnýn hazan çýkýþlarýnda
Savurgan yaðmur ezikliðindeler,
Vuracaklar camýndan neyzen tadýnda
Nemli olacak þarkýlar, alnýndaki ter kadar nemli
Dudaklarýnýn kývrýmlarýnda yuvalanan zevkler kadar nemli

Ah caným..,
Ben yazdým mý böyle yazarým
Ýçim acýr su içmem, gözlerim acýr uyumam
Baþýmý bir aðaca yaslarým bazen
Derinleri ezberlerim tepeden aþaðý
Geleceðin yollarý düzlerim aklýmda
Rüzgâr estirtmem, yaðmur yaðdýrtmam
Ben severim, hemde deliden öteye severim
Avuçlarýnýn hayat çizgilerinde,
Yer arayan notalar benim evvelim, benim geleceðim
Haydi be; gel artýk, çökmüþüm dizlerimin üstüne
Çorak toprak toz, çorak toprak duman,
Aðýtmý istersin yoksa saçlarý kýnalý daðlardan

Ah caným …,
Elveda demeden gittiðin gün, son bir bakýþtý aklýma mýhlanan
Bakýr bakraçtan aðýrca yudumladýn buz gibi suyumu
Aðýrca adýmladýn boþluktan öteye sivrilenmiþ ruhumu
Ýntiharýn; toplanmýþ kirli bir poþette,
Yüzlerce düðüm atýlmýþ duruyor bir köþede
Senin için aðlamadým ben, ama yaðmur söz dinlemiyor ki hiç
Ne zaman seni düþünsem, gökyüzünden aðrýlý gözlerime düþüyor.
Avuçlarýmda birikiyor sessiz ve her daim senin þarkýný söylüyor

Sosyal Medyada Paylaşın: