Yýllar sonra gördüm Çukurkuyu’yu;
Gedikten çýkýnca
Doldu gözlerim...
Senelerce,ter döktüðüm kýrlardan,
Ne çabuk silinmiþ,
Ayak izlerim!
Ýkindi vaktinde,
Akþama yakýn;
Çýnlatýrdý; geçen hoþ sürülerin, çýngýrak sesleri, kulaklarýmý...
Taþlara yazmýþtým umutlarýmý;
Kederler, gündelik telaþlar deðil,
Poyraz çatlatýrdý dudaklarýmý...
Kendimi bulurdum dinlediðimde;
Yörüklerin hisli,
Ýçten, yürekten;
Rüzgâra karýþan türkülerini...
Anladým hasretin zor olduðunu;
Ýçimi tarifsiz hüzünler sardý....
Boncuk boncuk dizdim çocukluðumu;
Her yerde anamýn kokusu vardý!
Yýllar sonra gittim Çukurkuyu’ya;
Alýç topladýðým,
Oðlak güttüðüm gedikten çýkýnca doldu gözlerim.
Senelerce ter döktüðüm kýrlardan;
Ne çabuk silinmiþ ayak izlerim!
Halil GÜLÞEN