Kýssadan hisse almak, akil kulun gayesi;
Erdemli’de yaþanmýþ, bu sevda hikâyesi;
Cerrah Aziz genç iken bir güzele tutulmuþ;
Vurulmuþ yüreðinden, deli divane olmuþ…
Aziz’in sevgilisi, asil bir Yörük kýzý,
Kýþýn sahilde durur, yaylada yaþar yazý.
Babasý ve anasý sürüleri güderken;
Çadýrda yalnýzmýþ kýz, kalkarmýþ sabah erken…
Aziz’in türküsünü uzaklardan dinler de;
Ýçlenir, ah çekermiþ; ateþi derinlerde!
Çadýrý bekliyormuþ iki kangal köpeði,
Haneye yaklaþanlar, fena yermiþ köteði!
Cerrah Aziz kýrk defa denemiþ yaklaþmayý;
Yâre kavuþmak için, kangallarý aþmayý…
Köpeklerden kaçmaktan, boþa geçmiþ üç ayý;
Hele bir defasýnda zor kurtarmýþ paçayý!
Bu gidiþle vuslat zor; çilesi dolmayacak;
Saðlam plan gerekli, yoksa iþ olmayacak!
Aziz, bacaklarýna kalýn keçeler sarmýþ,
Kolunda, bedeninde, çullar çaputlar varmýþ..
Sürünmeye baþlamýþ, zýrha bürünen aþýk,
Santim santim giderken, yedi saat yaklaþýk;
Nihayet varabilmiþ çadýrýn yakýnýna,
“Geldim” diye beklerken sevdiðinin yanýna;
Nihayetsiz sevinçle kaldýrýnca baþýný,
Görebilmiþ çadýrýn yalnýz ocak taþýný!
Yavuklusu göç etmiþ, bir gün önce yaylaya;
Âþýklarýn vuslatý yine kalmýþ Mevla’ya!
Halil’im sevda göçü toplanmadan tez yetiþ,
Hamlenin büyüðünü, evvel yapmak mühim iþ!
Halil GÜLÞEN