GEÇİKMİŞ MEKTUP
geç kalýnmýþ ne varsa bizde,
ikimizde geçiktirdik sewdamýzý.
herþeyi unutturduk...
geçikmiþ mektuplar içimizdeki ihaneti sakladý hep...
belki de acýmýzý dindirdik sadece,
giderken gözlerimiz bizden kaçtý,,
biz bizden.
ne eksik kaldýk, ne fazlasýyla arttýk.
biz birbirimizi kýrmadan yaþattýk.
ne eskiyi unuttuk,
ne de kendimizi avuttuk...
yaðmurun altýnda ýslanmasakta,
buharlaþan sewdamýzla hep nemli kalabildik..
belki hep sustuk.
yüzümüze kinimizi kustuk...
bizi eskide yaþadýk,,,
unutmadýk, unutulmadýk...
sana olan sewgim bu kadar külfetli olmasaydý,
belki ne sen, sen olurdun, ne de benim sewdam...
þimdi ben seni geçmiþe attým,
acýlarýmý birbirine kattým,
sewdama bir tohum attým,
sensizliðe bir adým attým
ve ben seni kalbimden söküp attým.
ve þimdi...
hoþçakal... hoþçakal gözleri sewdaya kilitli közüm...
hoþçakal... hoþçakal sensizlik tek yolum tek çözüm...
BURAK UYGUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.