zamana yenik düþtü yüreðim ne seni unutabildim ne de kendimi avutabildim silik yarýnlara baðladým umudu beklemedim bekletildimm üzülmedim üzülmelerime sessiz boðuldum hýçkýrýklarýma sessiz aðlayan adamdým....
anladým..!!
seni sevmek; kum fýrtýnasýnda acýya inat gözlerini açýp yürümek gibi birþeydi.....
belki çöl ortasýnda kuruyup kalan düþlerime yenildim ama sessiz aðladým yine geceleri
salkým salkým topladým sevgiyi yeþeren yapraklar arasýnda her bahar sevdaya küstümm kýzmadým sadece üzüldümm unutmadým unutmalarýný ve ben her sonbaharda döktümm yaprak yaprak yaþlarýmý
anladýmm..!!
sessiz aðlayan adamdým....
BURAK UYGUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
burak uygun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.