... sonra çekiç, paslý çivinin baþýna vurmak için havaya kalktýðýnda,
bütün saat kuleleri kendi geçmiþini göstermeye baþladý, nehirler durdu ben meydanýn ortasýnda dönüyordum, dört yandan rüzgarlar geçiyordu rüzgarlarýn sesi sanki, kýyametin öncesi, Ýsrafil’in borusundan geliyordu ve parmak izimi taþýyan duvarlardaki sloganlarýn, hepsi tutuklanýyordu ve bir çocuk aðlýyordu, ben aðlýyordum, hem dönüyor hem aðlýyordum duvara en son senin ismini yazmýþtým, ellerimi sen diye kokluyordum...
... ellerimi saklarým, denizler yaðmur olup yaðmaya baþladýðýnda,
tutmak istiyor ama tutamýyordum, soluðumun içinde savrulan eteklerini saçlarýn kaplamýþtý bütün yüzümü, göremiyordum danseden kelebekleri seviþmelerimiz rüyalara dar geliyordu, her gece bir baþka masal gibiydi ve her yaðmurda deli sýrýlsýklamdýk, bulutlar bile böylesini görmemiþti ve yeni bir sabah þimdi, ben güvertede emekliyorum ellerimin üstünde avuç içi çizgilerim nasýl uzuyor bir bilsen, ulaþmak için gittiðin her yere...
... ve gümüþ bir mahmuz da dokunuverince, deniz atýnýn boþ saðrýsýna,
dili kesik bir çýðlýk atar zaman, zemberekler boþalýr yaþam süzgecinden denizlerin derininde yol alýrken, bu çýðlýðý ne sen duyabilirsin ne de ben bahane adres sormak, durdururuz bir deniz atýný yanýmýzdan geçerken ve öperiz saðrýsýný, varsa eðer gümüþ bir mahmuzun, iz býraktýðý yerden ve belki ilk günümüzden beri bizi bekleyen, o kapý o an çýkar karþýmýza sonra bir çekiç, açýlmamýþ kilidini kýrmak için, ellerimizde kalkar havaya...
... iki kiþilik bir çekiç sesiyle kilit kýrýlýr, kapý açýlýr, gezegen olur, þimdi paslý çivisinden kurtulan bir tablodur yaþamak...
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.