Gel de yeter ki,
Bütün yollarýmla baðlanýp sana,
Sende bir son bulayým.
Hisset sýcaklýðýmý yaný baþýnda,
Býrak, yüreðine dokunayým.
Senden yana özlemlerimi,
Dünümde býrakýp ayrýlýklarý,
Saklanayým kanatlarýnýn arasýna,
Sokulayým kuytularýna,
Yüreðinde kaybolayým..
Gel de yeter ki,
Beþ parmaðýmla hançer misali,
Deleyim gecenin böðrünü.
Bir þimþek misali çakayým,
Karanlýðýn taaa orta yerine.
Yýrtayým yakasýný deli yalnýzlýðýmýn.
Seninle coþayým,
Güne doðayým bir güneþ gibi,
En can alýcý bakýþlarýmla,
Yalnýz senin gözlerine dalayým…
Gel de yeter ki,
Sensizliðin çöllerinde,
Sahram ol sonsuzluðunla.
Varlýðýnla serinlesin yüreðim.
Yokluðundaki susuzluðuma inat
Bir yudum su ol, dol avuçlarýma.
Kana kana içeyim seni,
Sana doyayým..
Gel de yeter ki,
Gemsiz tay misali dört nala,
Yüreðinin kýrlarýnda þahlanayým.
Sarp uçurum bakýþlarýnda kayýp,
Kirpik uçarlýna asýlayým.
Yüreðinden aldýðým güçle,
Bir cellat edasýyla,
Tek bir hamlede,
Sensizliðin boynunu vurayým.
Senin olayým…..
Ferah YILMAZ / Daðarcýk-Ýzmit / 09.07.2007/12:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.