İmkansıza

Birgün tam alýþmýþken sensizliðe;

Yepyeni bir sayfa açmýþtým hayallere;

Ve bundan sonra seninle geleceðe...

Seviyordum seni,

Sevmiþtim...

Kalbim yeniden doðmuþ gibi heyecanlýydý sanki,

Çünkü sen vardýn.

Ben... Ben galiba seni imkansýzlýklarla kalbimde yaþattým.

Tam unuturum derken yine karþýmdaydýn...

Bu sefer kolay deðildi unutmak.

Sanýrým sen benim için gerçekten de imkansýzdýn.

Þu yarayan gönlüme yeni bir yara açtýn...

Bir gün beni anlarsýn diye karar verdim söylemeye;

Ýçimde umut vardý , belki tamam dersin diye,

Sonra çareler çaresiz kaldý.

Sanýrým çarelerde imkansýz olduðumuzu anladý .

Söyledim...

Sen benden kaçtýn...

Þu kanayan kalbime üçüncü yarayý açtýn...

Sen dünde kaldýn, adýn ise kalbimde....

BENÝM SUÇUM NEYDÝ?
SÖYLESENE


Suskun Eflatun


Sosyal Medyada Paylaşın:

suskuneflatunum Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Gül Kalbim İmkansıza Unut Deli Gönül