Ýzmir sen kokuyor, Sen Ýzmir kokuyorsun. Konak iskelesinde ki vapurlarda, Bir simit parçasý için uçan martýlarda, Hep sen varsýn Ýzmirin sokaklarýnda. Kemer altý pazarýndaki kalabalýk sokaklarda Aradýðým bir tek sen, sen varsýn. Ýzmir sen kokuyor, Sen Ýzmir kokuyorsun. Ýþte bu yüzdendir seni bulamayýþým. Karþýyaka da ki 06 da, Alsancakta ki Bonjour da, Kaybolmuþum ben senin yolunda. Þirinyer sokaklarýnda izin yok, Kadifekaleye çýkýyorum yoksun, Ne olurdu Ýzmir gibi kokmasaydýn, Sen Ýzmirin içinde sýr olmasaydýn. Bulamýyorum seni kahroluyorum, Ýzmir sen kokuyor, Sen Ýzmir kokuyorsun. Ýzmir sen oluyor, Ben Ýzmir de sen oluyorum Ve artýk ben Ýzmir i sadece sen koktuðu için Çok ama çok seviyorum.
Gürsel Pal Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel Pal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.