Bu dünya hanýnda garip yolcuyuz, Geçti gençlik demi uslan artýk ey gönül… Seninle daldan dala konan bir kuþuz, Hazan vakti girdi yeter artýk ey gönül…
Sevince dönerdim ben bir mecnuna, Heyecan yok döndüm durgun bir suya. Ýstemem kalsýn artýk mecalim yok sevdaya, Ruhum huzura hasret yeter artýk ey gönül…
Terk edip gitti artýk gönül verip sevdiðim, Koskoca bir yalanmýþ dünyalýk deðerlerim. Demir alýp limandan dönülmez yola girdim, Sen sað ol ben selamet yeter artýk ey gönül… Mehmet DEMÝREL 13.08.2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.