Konuþmaktan gaye ne, bunu bilmeli adam, Dudaklar kýpýrdarken, sezdim beden konuþur. Fikirden nasipsizde; ne yol olur ne yordam, Cümleler yuvarlanýr, zeminde fay oluþur.
Can marifette huzur dil susmada yol bulur, Arif olan kiþide, lisaný kal hal olur. Geveze makamýnda havayý boþa solur. Kibarca kelam eden dilde lezzet oluþur.
Cahillerle tartýþmýþ, âlimler de yenilmiþ. Cehlin cesaretiyle itirazlar edilmiþ. Konuþaný görenler der: icazet verilmiþ. Arifane sohbette manevi hal oluþur.
Söz aðýzdan çýkmadan dokuz boðumdan geçer, Sözde ustalarýmýz sözü dokuzda seçer. Sözde marifetliysen var sen ilkinde becer Fazýlýn sohbetinde cemde huzur oluþur.
Sukut altýn söz gümüþ, derler atalarýmýz. Hale yansýmýyorsa, çoktur hatalarýmýz. Sumaktan ölmediler suskun mevtalarýmýz. Dildeki doðruluktan özde beyan oluþur.
Mehmet Demirel 25.08.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.