Kalbime gömüp , Seni sonsuza kadar hapsettiðimde, Çok zaman kaybettim, Seninle , Ve senin bana oynadýðýn oyunlarýnla… Bana oynadýðýn kaç oyundu bu, Acaba oyunlarýn sonuncusu muydu? Yoksa beni çoktan hapsetmiþmiydin sahte rollerine. Gurbet eldeydim tek baþýma, Korkuyordum hayattan ve insanlardan, Bir mýh gibi iþliyordu yanan gönlüme sevgin, Seni çok seviyorum , Benimsin , senden baþkasýný sevemem derdin… Aslnda bunlarý söylerken de sen sahteymiþsin. Ahh ! Deli gönlüm, Nasýl anlamadýn, Nasýl inandýn ona, Nasýl sevdin onu, O, insanlarýn sonuncusumuydu… Unut deli gönül, unut ! Sen kendini susarak avut… Hamuþ ol hayata, Sus ! konuþma asla… Bir sevgi uðruna kukla olma… …………………………………………………………………….
Suskun Eflatun
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskuneflatunum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.