ÇOCUKLUĞUMU YAŞIYORUM

Ben böyle ihtiyar halimle
Oturuyorum ya koltuðumda
Sanmayýn bir taþ gibiyim
Ben oturduðum yerden dolaþýyorum çocukluðumu

Az önce sekiz yaþýndaydým siyah önlüklü
Beþ sýnýflý köy okulunun bahçesinde
Çizgi oynuyorum arkadaþýmla
Ayaðým çizgiye bastý yandým
Þimdi sýra arkadaþýmda
Ondandýr söze karýþmýyorum
Ama siz farkedemiyorsunuz
Siz beni sadece oturuyor sanýyorsunuz

Ben koltuðumda oturuyorum ya
Seviniyorum gururlanýyorum
Ne iyi etmiþim
Donmakta olan o kediyi eve almýþým
Meþe aðacýnýn dibinden o karlý kýþ gününde
Bir de darý çuvalýndan yem atmýþým
Çalýlarýn üzerinde aç bekleþen serçeciklere
Ondandýr sað kolumu salladýðým aniden
Ama siz bunu farkedemiyorsunuz
Siz beni sadece oturuyor sanýyorsunuz

Ben koltuðumda oturuyorum ya
Düþünüyorum
Ben üçüncü sýnýftayken Alaattin Öðretmenim
Neden bana ikinci sýnýf problemi sordu
Ne çabuk anlamýþtý sevmediðimi matematiði
Ya ben ne cesaretle söyledim
Ýkinci sýnýfa karýþmam diye
Ben þimdi iki elimle yüzümü tutuyorum ya
Utandýðýmdandýr öðretmenimden
Ama siz bunu farkedemiyorsunuz
Siz beni sadece oturuyor sanýyorsunuz

Ben koltuðumda oturuyorum ya
Hatýrlýyorum
Yayla yolundayým kona göçe
Delikýz ineðin kuyruðuna asýlmýþým
Irmak geçiyoruz ikimiz
Ama o ne
Ayakkabým fýrlýyor ayaðýmdan
Ve ben tek lastikle yola revan
Daha önümüzde kilometrelerce patika var
Ayaðýma kara dikenler batýyor
Ondandýr ikide bir ayaðýmý kaldýrdýðým
Ama siz bunu farkedemiyorsunuz
Siz beni sadece oturuyor sanýyorsunuz
Halbuki ben ÇOCUKLUÐUMU YAÞIYORUM


Sosyal Medyada Paylaşın: