İSTANBUL OTOBÜSÜ
Ýstanbul’un otobüsü dursana
Birkaç eþyam vardýr tanýda götür
Hepsi gitmese de gücenmem sana
Kalaný Çarþamba günü de götür
Þu gördüðün çocuk emanetimdir
Yol parasý yoktur çoktan yetimdir
Bir zarar gelmesin vasiyetimdir
Yakýnýmdýr Aslý Haný da götür
Oðlum oturuyor karþý tarafta
Torunu yolladým taa geçen hafta
Nüfus cüzdanýný unutmuþ rafta
Yaþ gününe benden mumu da götür
Çocuklarým ordan beni çaðýrdý
Ben gelemem montof inek doðurdu
Bir bidona mayaladým yoðurdu
Taze taze yerler bunu da götür
Çoktandýr basmadý buraya izi
Gelin haným yerse hatýrlar bizi
Toparladým iki çuval cevizi
Pestille beraber sini de götür
Armut yumuþaktýr ezmeyesin ha
Kýzýlcýðý alta dizmeyesin ha
Peynirdir kokarsa kýzmayasýn ha
Eritmede lazým unu da götür
Telefon açtýrmýþ kýzým Sebiye
O gün oradaymýþ komþu Rabiye
Onlara var iki poþet lobiye
Cin mýsýr ufattým deni de götür
Bu külekte yaðdýr bunda da kaymak
Aklýma gelmedi biraz bal koymak
Þu yanda gördüðün kestane kabak
Bir döþeklik kadar yünü de götür
Patates koymadým sana sormadan
Bu kutular kapýdaki hurmadan
Ne çýkarki elli kilo elmadan
Bir sepet zeytin var onu da götür
Az ama þimdilik bu kadar olsun
Götürmesen bile canýn saðolsun
Hadi kaptan sana uðurlar olsun
Zemheri ayýnda beni de götür
Lobiye : Fasulye
Artvin’den Ýstanbul’a giden otobüslerde bu durum hep olur. Þiirin kahramaný yaþlý bir teyzedir.
2001- Artvin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.