MEMUR HİCABİ
Hep ayný merdivende selamlaþýrdýk
Altmýþikinci basamakta
Hep yokuþ çýkardý iþi icabý
Memur Hicabi
Dert taþýrdý ciðerlerinde iyileþmemiþ
Borç taþýrdý cebinde ödenememiþ
Bir de kendini taþýrdý küçük küçük adýmlarla
Hep küçük düþünürdü Memur Hicabi
Borçsuz bir aybaþý
Yarýya inmemiþ bir un çuvalý
Çocuklarýna harçlýk
Hanýmýna bir anneler günü hediyesi
Kendisine boðazlý bir kazak neden olmasýn
Ne güzeldi komþusunun koltuk takýmý
Biraz sýksa diþini alabilirdi belki
Memur Hicabi
Yakacaðý biraz idareli kullan diyordu hanýmýna
Ama ya üþürse çocuklar
Ya sürünürlerse doktorlarda
Anasý da haber salmýþ gel diye
Çok özledik gel de bizi gör diye
Bir çýkýþ yol arardý
Merdiven çýkarken
Memur Hicabi
Bir ev hiç düþünmezdi
Bir araba hiç aklýna gelmezdi
Bunlar büyük þeylerdi eriþilmezdi
Bir beyaz koçlu kurban bayramý
Hiç ufukta görünmezdi
Hep küçük düþünürdü
Memur Hicabi
Hep ayný merdivende selamlaþýrdýk
Altmýþikinci basamakta
Hep doðal söylerdi köylüce
O hep öksürürdü öte dönüp yüzünü
O hep derin nefes alýrdý zorlanarak
Parmaklarýnýn ucuyla silerdi terini
Daha da aðýr yürürdü son zamanlar
Memur Hicabi
Bu gün
Altmýþikinci basamaðýn Hicabi’si gelmedi
Ýlk kez selamsýz geçiyorum burasýný
Ve Hicabi’nin çok aþaðýdaki evinin önünde
Alýþýlagelmiþ bir cenaze kalabalýðý görüyorum
Memur Hicabilerin sonunu görüyorum
Hayalleri çeyrek kalan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.