tanrı insan ve devam
dilim kesilemez bir hikayeye baðýrdý
sustum
o ekrandan kopan isyaný
kalbimden kopan kanlarla yoðurdum
dön bana
mezarýný diþleyecek ceset
sen ölmek istemezdin tüm herkes gibi
ama birimizin baþkalarýnýn yerini almasý gerekli
çünkü birbirimizi sevmiyoruz
sevmek içinde çabalayanlara gülüyoruz
ben ölmeyeceðim böyle düþündüðümden
ölmeyeceðimi gösteren gökyüzünden
ruhumu temizleyecek yaðmurlar yaðacak
benim kirlerim topraðýn içine aktýkça
toprak benden utanýp benim mezarým olamayacak
ölümsüz olacaðým
tüm tanrýlar kadar basit ve mutlu kalacaðým
öp beni
kolumu kestiðim gün yanýmdaydýn
aldýn götürdün kendinle öpe öpe parçamý
gelecekteki mezarýmýn üzerine diktin
beþ parmak ayný yönü gösteriyor topraðýn içinde
döndü gözlerin o tarafa doðru
kendi ölümünü görecek kadar sarýþýndýn
üzerine o gün güneþ bile konamadý
öleceði günü görenlerden herkes kaçmalý
çarþý gibi kalbin baðýrýyor
tüm ýslýklarýný ip üstünden kayýyor
saçlarýma dolanan tüm ölmek fikirleri
senin gözünün içine baktýðýmda uyuyor
ölmeyecek günümüzde güneþimiz olmayacak
ben tanrý olmaya ihtiyaç duymacaðým
sende ölmek için yaþamayý umursamayacaksýn
sen benim kadar insan olmanýn mucizesini
tüm insanlýðýn kuvvetini kanýnda duyacaksýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.