Seksen yýllýk ömür bitti.
Ýyisiyle,kötüsüyle, yaþadýklarý;
Eþi,kardeþleri,
Beþ evladý,gelinleri ve sekiz torunu,
Ardýnda gözü yaþlý ama;
Dimdik ayakta býrakarak gitti.
Mehmet Meydan;
Eðitmendi,öðretmendi,
Binlerce öðrencisi,
Kimbilir nerelerde,kimleri yöneten,
Binlerce öðrenci boynu bükük kaldý.
Babamýzdý,arkadaþýmýzdý,canýmýzdý.
Karlý bir kýþ gününde yüzlerce insanýn,
Ýyi bilirdik,hakkýmýz helal sesleri ile,
Omuzlarda yarýþarak taþýnýp,
Bir kürek de biz atalým telaþý ile,
Topraðýn kucaðýna býrakýlarak gitti.
Sertti bir kaya gibi.
Hayýr dediðine,evet dediði görülmemiþti.
Kurallarý vardý asla aþýlamayan,
Gerçek bir Atatürk’çü,
Gerçek bir dindardý.
O yok artýk aramýzda.
O yok artýk soframýzda.
Þimdi bize düþen onun ardýndan,
Bölünmeden,parçalanmadan,
Ayný sevgi,saygý ve bütünlükle
Hayata devam etmek.
Nesiller boyu Meydan soyadýný,
Ayný þeref ve doðrulukla taþýmak.
O’nu yerinde rahat ettirmek.
Sana söz Babam,
Ben müsaade etmeyeceðim.
Hiç kimsenin bu yaþlý çýnarýn ardýndan,
Eðilip,bükülmesine,
Ben müsaade etmeyeceðim.
Hiç kimsenin annemi üzmesine,
Sen rahat uyu caným benim.
O bize emanet,
O bize senden emanet..
Aynur Meydan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.