Çok deðiþti zaman Yüzün gözün kaþlarýnýda götürdü benden Çok deðiþti zaman Ben deðiþtim aþklar deðiþti 7 yaþýnda kaldým hep Büyüyemedim, Kar gibi ezdin topuklarýnla yüreðimi Çok deðiþti zaman Ben deðiþtim , Senin varlýðýndý utangaç yüzümde beliren mutluluk sevmek diye soruyorum kendime Neydi? Aðlýyorum biliyormusun? Mutluluktan aðlýyorum Seni sevebilmenin acýyan özlemlerine Dolduruyorken senleri Çok deðiþti zaman 7 yaþýnda býraktým O kerpiç evlerin Kýrlangýçlarýn kusarak tükrüðüyle sývadýðý yuvasýný Aziz ruhumu orda býraktým Arasýra soðutmaya çalýþsamda Demirin ve metalin girdap gibi çalkaladýðý Damagýma vuran sancýlarýný Bende yenildim benim 7 yaþýmdaki halim bende yenildim Benim için sevmek seni Oturup aðlayabilmekti bir duvara yaslanýp saatlerce Benim için seni sevmek Utangaçlýðýmýn gururunu bir madolyon gibi taþýyýp 20 yýl sonra boynuna takabilmekti Ben deðiþtim 7 yaþýnda býrakýrken senleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASİDENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.