Yazdım Seni
Bir beyaz sayfayý aldým elime,
Aklýmda sen vardýn, bir tek kelime.
Haz geldi baktýkça sanki kaleme,
Yazdým seni, beni ve aþkýmýzý…
Mektuptur, diyerek baþladým söze,
Hasretim depreþti o kara göze,
Yanlýþlýk yaparsam bakamam yüze,
Yazdým seni, beni ve aþkýmýzý…
Ateþ olmayýnca duman tüter mi?
Bozkýrýn üstünde güller açar mý?
Üstüne gittikçe, aklým þaþar mý?
Yazdým seni, beni ve aþkýmýzý…
Daha ilk satýrda týkanýp kaldým,
Aldýðým nefesi býrakamadým,
Kýrýldý yazdýkça kolum kanadým,
Yazdým seni, beni ve aþkýmýzý…
Nasýl anlatýlýr koskoca bir aþk?
Kalbimde aðlýyor, koyalý yasak…
Kelimeler gidiyor bak aðýr aksak,
Yazdým seni, beni ve aþkýmýzý…
Senin gönderdiðin mektuba cevap,
Yazmaya kalkýþtým, çok idi sebep.
Ýmzaný atardýn gözyaþýyla hep,
Yazdým seni, beni ve aþkýmýzý…
Sebepleri sebepsizce kaldýrdým,
Çok gamsýzken her þeylere aldýrdým,
Son nefeste ümitsizce saldýrdým,
Yazdým seni, beni ve aþkýmýzý…
Derler ki doymadan önce gözlerin,
Doyurmaz kimseyi senin sözlerin,
Parçalansan komple, olsa cüzlerin,
Yazdým seni, beni ve aþkýmýzý…
Olmadý bu mektup, sana olmadý,
Boþuna kirlettim sanki kaðýdý,
Göndermek cefadýr, sana aðýdý,
Yazdým seni, beni ve aþkýmýzý…
10.07.2007
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.