Zü
MEHMET'İM
Savaþ mý diyelim buna ne denir?
Yüreði hainler bitecek sanýr
Sanmayýn azalýr, sanma tükenir
Kýzýlýrmak gibi gür/dü Mehmet’im.
Bilmeyene anlatmasý zor olur
Yolumuzdan dönmek bize ar olur
Resul’ün baðrýnda kutlu nur olur
Þehitlik merteben kâr/dý Mehmet’im.
Ýnsan öldürmekle menzil bulunmaz,
’Kýnadým’ demekle gönül alýnmaz
Bir þaþkýn türedi kaný bilinmez
Seni tüketmekmiþ derdi Mehmet’im.
Koyamadýk bu belânýn adýný
Kaçýrmakta mahir, aðýz tadýný
Hangi zalim aldý ki muradýný
Göremeyen gözler kör/dü Mehmet’im.
Yaradan görüyor, deme ki “nerde? ”
El açtým seherde sýyrýldý perde
Mazlumlarýn ahý kalýr mý yerde?
Bilmeyen yürekler ur/du Mehmet’im
Sað gelirim dedin, gittin ansýzýn
Yürek yürek piþtik diner mi sýzýn?
Yürüdün Rahman’a aydýnlýk yüzün
Senden önce cennet kýr/dý Mehmet’im.
Gelin Gülhaniyim anayým, ana!
Anadolu’m feryat figan duyana?
Her cephede dövüþürken yan yana
Þimdi düþman bilmek zor/du Mehmet’im
2010 - Kýrþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zübeyde Gökbulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.