Aralýðýn sonlarý yüreðimdeki sargý tutmaz yaralarýn ilk damlayan kanlarý!
Nakýþ nakýþ içimde alcakaranlýk ve titretiyor kirli soðuklar kirli bir mendil misali bulutlar çekilivermiþ gökyüzüne.
Ne Ay nede Güneþ göðsümün sancýsýna ilaç olamýyor zaten
günlerden aralýk sonlarý.. ne sen varsun baþucumda nede bir bardak su. Hýrýltý makamýnda sesler çýkarýyor ciðerim. Ateþim otuzdokuzbuçuk doktorda yok ilaçta en kötüsüyse senin yokluðun ölmezsem eðer bu dertten birgün hatýrlayabilmek için bu çaresizliðimi vede kimsesizliðimi çiziktiriyorun son gücümle
bu arada günlerden aralýk sonlarý... hangi gün bilmiyorum
23.12.2000
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bay Zaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.