Sen! ansýzýn zuhur eden bir fikrin içindeki en gizli düþsün. Bense o düþün içindeki kanatlarý yolunmuþ kuþ
Sen! umut tepelerimden, Çiçekli düzlüklere en zarif süzülüþ. Bense o süzülüþün içindeki En acýmtýrak gülümseyiþ
Sen dost meclisinde biraz edepli, Birazda hafif meþrep bir gülüþ. Ben zemheri soðuðunda Yanmýþ yýkýlmýþ, küle dönmüþ
Sen kaybediþlere hepten uzak Tüm uzaklara hepten yakýn Bense sokaðýnda haykýran Pejmürde kýlýklý bir müptezel.
Sen! dað yamaçlarýnda beliriveren En silahþör kolcu. Bense azýðýný hoyrat haramilere Kaptýrmýþ bir yolcuyum;
Sen zindan duvarlarýna nakþettiðim Azadlýðýmýn en nadide i mgesi Ben hüznün harabelerinde yaþayan Can kaybýndan takatsýzlarýn, kimsesiyim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Bay Zaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.