Yaðmur yaðýyor bugün yine
toprak kokuyor.
Kalbim yine derin sancýlara gebe.
Gündüzün üstüne
apansýz geliveriyor bulutlar.
Sen düþüveriyorsun
aklýma birden.
Korkusuzca uçuyorum merdivenlerden.
Bulutlarýn arasýndan
sýzan güneþ gibi
gözlerini ýsýtmak için.
Sonra saklanýyorum birden.
Dünya kadar uzaksýn güneþe.
Bende sana uzaðým.
Oysa bunu bilmek nafile bu ara
Ulaþýlmazlýk çekiyor beni sana
Biliyorum.
Zehirli çiçek misali arýlarýn
korkarak sevdiði çiçeksin
Çiçeðimsin.
Öyle kalacak,gözyaþlarýmla ýslanacak;
Kalbimdeki ordularýn dinlendiði,
ormanlarda büyüyeceksin.
Þiir olup taþacaksýn ovalara.
Azgýn nehirler gibi saldýracaksýn
bir kaç koldan.
Yeþerecek çoðalacaksýn.
Sýðmayacak taþacaksýn gönlümden.
Taþarken parçalayacaksýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.