’ Gitmek güzeldir , kimi arkasýnda býrakýp gittiðini bilmek daha güzeldir ’ . Dedi adam ve sustu . Derin bir dalýp gitmenin dönüþünde ; Dayadý gözlerini gözlerime, ve sus dedi kadýn sus . Bilmediðin þeyler var . Seni bir çiçekle kandýrmak istemediðim gerçeði . Sus ve dinle . Konuþamasamda anla gözlerimden . Baðla bakýþlarýnýn dilini sadece dinle ...
Gidilen yer hiçte öyle anlatýldýðý gibi deðil , aþkýn yasak olduðu isimsiz bir þehir . Ýçimi ýsýtan gülüþlerin de yok orda, keþke biraz yanýma alsaydým . Gelen her bahar, sanki sonbahar . Sisli bir sabah ayazýnda kücük bir bavulu peþimden sürükleyerek gittim . Peþimdeydin biliyorum . Arkama baksaydým kalýrdým, bakamadým . Sana ait bir adamý nasýlda sessiz gönderdin ? Gittim ya sahipsiz kaldým . Caným yanmaz dedim görmeyince . Kor oldum, lal oldum . Sensiz olamadým . Sahipsiz adamýn sahipsiz acýlarý ...
Ýçimin çýkmaz sokaklarýna yol açmak için geldim . Unuttuðum yerden yazarým demiþtim , yazamadým . Gözlerimden aktý kelimeler dönemedim . Ama þimdi ;
Yýllar sonra sana hatýrlamak düþer kadýn , bu senin deðiþmeyen zahmindir.
15temmuz2010 Özge Özgezer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazendee Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.