Ayrýlýk sabahýnda mendil salmýþsýn bana,
Gözyaþýmý sakladým döktüðün nakýþýna.
El sefâný sürerken cefâlar benden yana,
Ömürden ömür verdim bir anlýk bakýþýna.
Garip býrakýp gittim diyerek sormuyor ki,
Can bedende periþân bakýp da görmüyor ki.
Bu sevdânýn iþine akýl sýr ermiyor ki,
Gönlümdeki sarayý giderken yýkýþýna.
Hicrân okuyla her dem þu sinemi delerken,
Yâr diye bellediðim bin cefâlar ederken.
Yoluna harcadýðým gözyaþým bitti derken,
Bakýp da kaldým inan çaðlayýp akýþýna.
Vallahi bulamazsýn gamzen okuna kanan,
Yaktýðýn ateþlerde meðer benmiþim yanan.
Ansýzýn gidiþine taâccüb ettim inan,
Kangalý gül bilip de zülfüne takýþýna.
Ayýn ilk günü gibi hilâllenmiþ kaþýný,
Yýllar önce bastýðým baðrýmdaki taþýný.
Nedâmet denizine döküp de gözyaþýný,
Söndürme bu ateþi hasretim yakýþýna.
...................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.