Yalnızlık Bembeyaz

Yeni bir dünya doðurdum anýlarýmdan
Öksüz, yetim
Ama benim;
Ne yalan, ne çýkar var içinde
Karanlýklar bembeyaz,
Yalnýzlýklar ara istasyonlarda...

Ödünç deðil kanatlarým;
Uzaklara, çok uzaklara uçabiliyorum
Topraðým yok ama
Gökyüzünde lacivert açabiliyorum...
Vefasýz deðilim, baþým dik,
Yýldýzlara merdivensiz çýkabiliyorum!

Buluttan yaðmur,
Güneþten ýþýk dilenmiyorum.
Dört bir yaným aydýnlýk,
Öyle kök salmýþ ki duygularým,
Ýyiyi, kötüyü uzaktan seçebiliyorum.

Ne güzel bir dünya deðil mi?
Yýldýzlar hiç sönmüyor,
Gönülde acý hiç derinleþmiyor;
Yaþam beyaz, bembeyaz,
Gezegenler özgürlüðümü alkýþlýyor!..

08.08.2010/ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın: