Yoksan Hicrandır Adım

Dalgayý giyinmiþ mavi, ruhumda arsýz gelgitler
Göðsümdeki fay titrek, küflenmiþ yalnýzlýklar
Ruhumun rahminde asi kelebek, isyaný içiyor
Týrmalanmýþ bir ömrün ayrýlýk tepesindeyim.

Zamansýz itirafýn penceresinden bakýyor kýþ
Aþk sahnesindeyim yýllarca alamadým alkýþ
Hüzün damlýyor çatýlardan, damarda sitem
Yalnýzlýk türküsü dillerde, ömürdür ah biten.

Yolunmuþ umutlarýn aralýðýndan baktým düþe
Soyunmuþ anlar, dudak arsýz dolanmýþ bedene
Öfkem yenilendikçe ah, þiir sürüyorum ben tene
Dökülüyorum sarnýçlardan, biriktikçe kendimde.

Silinmiþ þarkýlarýn içli yalnýzlýklarý var aynalarda
Öfkemin sýratýndan geçiyorum, ruhum isyanlarda
Yaþ damlýyor zoraki seviþmelerin satýr aralarýnda
Bölündü ansýzýn günlerim, feri yitmiþ aydýnlýklarda.

Parçalandý masallarým, iþgallerle talanlandý aþklarým
Büyüdü gönlümün kamburu, yoksan hicrandýr adým
Ser gecenin karanlýðýný unutuluþa, doðmasýn þafaðým
Eskimiþ resimce bakayým, ömrümce seni fýsýldayayým.

Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın: