Ay bana küstü, Ben doðduðum þehre, Bulutlarýn arkasýnda umutlarým, Ýç çekmekte, Zifiri bir karanlýkta Dudaklarýmdaki hece, Bir mucize Tanrým, Güneþi doðmayan geleceðe.
Doðduðum þehrin ýþýklarý Göz kýrpýyor geceyi izleyen gözlere, Ýzin vermiyor bulutlar gülümsemelerine Ay sustu, Ben sustum, Ýçimde tükenmeyen ümitlerle Gece göz kýrpýyor doðduðum þehre.
Mehtap, deniz ve ay Damla damla süzülüyor yüreðime.
Kýrmýzý karanfiller eþliðinde, Dudaklarým da bir garip beste Yudum yudum içtiðim buse lezzetinde, Bulutlar süzülüp giderken gözlerimde Ay gülümsedi, Ben gülümsedim, Geceye kucak açan bakýþlar eþliðinde,
Gözlerimde ayýn on dördü yansýmasý, Hale hale ýþýk saçýyor gökyüzüne, Ay gülümsedi, Ben gülümsedim, Geceye kucak açan bakýþlar eþliðinde.
Ayþe Manav Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Manav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.