Hasretine Müebbet Giydirme

Ne zaman seni düþünsem
Mevsimlerin en kokulu baharlarý yüreðime göç eder
Hasretinin zindanlarýnda limitsiz nöbetler eskitirim
Okyanuslarýn derinliðidir özlemin
Girdabýnda boðuluyorum.
Dört yanýmý ateþ sarmýþ,gel söndür beni
Feryadým arþý yarardý kan sýzarken
gözlerimden yüreðime,
Yokluðuna sinerken yanlýzlýðým
Sessizliðim yenilmiþliðimdendir
Gittiðinden beri açýk kaldý gönülsarayým
Gel tahtýma otur diye
Sultaný ol sana vatan saydýðým gönlümün
Sen gitme ki içimde bütün cihana þahlanayým
Sen daðlarý sarsan çýðlýklarýný
Basarken baðrýna cehennem edasýyla
Ben bir derya su oldum sana ölüme koþarcasýna
Sana koþarken gözlerine çakýldým
Asýldým saçlarýna
Ateþleri sal yüreðime tereddütten uzak dur
Bilirmisin bu yüzdendir gitmeler
Bu yüzdendir ölümler
Karanlýk titredi mahkum ettiðin umutsuzluða
Yokluðunu avuçladým saldým bedenimi boþluða
Feryadým göklerde yankýlandý
Kaynadý bulutlar, arþ-ý alem alabora
Kan damladý gözlerimden yaþ yerine doldu oluða
Yeminler olsun sevmedim senden baþka
Yokluðunun haricinde hüzün girmedi odama
Yüreðimi hor görüp sevmedin deme bana
Namluyu daya þakaðýma bas tetiðe acýma
Uykularýma mayýn döþerken özlemin
Yüreðim yoluna ezelden sürgün
Canýmý iste çehreme süzülürken hüzün
Karanlýðýn kuytularýna gömerken gölgemi
Sana esir günün göbeðinden sökeyim geceleri
Buðulu gözlerinde hâla aklým takýlý kaldý
Sevdanýn seline kapýlýp gönlümü kaptýrdým bir kere
Ateþ düþtü haneme çýra gibi yandým
Sensiz harabeyim,her geçen gün daha beterim
Seni düþünürken yetmiyor zaman
Önünde diz çöküp yemin ederim
Senden baþkasý haramdýr gönlüme
Sýk kurþunu kýy canýma
Ama hasretine müebbet giydirme


Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın: