/...Sonbahar giderken sararmýþ yapraklarýn ardýndan Bir zemheri çarpýyor gelinliðinin beyaz þeridine Yol yürürken cinayet mahaline doðru Yüz görümlülüðüm " ayrýlýk oluyor " Kertildiðim düþlerime Þimdi sen çýksan gökyüzünün en hüzünlü yüzünden Sabah olmasa mesela Güneþ sen diye doðsa Yalnýzlýk yakýþýr yüzümün görünmeyen kýsmýna /...
Utangaç bir çocuk koþuyor gecenin en karanlýk tarafýndan Þimdi bütün karmaþýk düzene isyaným var Annemi çok severdim , hala seviyorum Zaman onu geçmiþ eklerine gömmüþ olsa bile Tel örgüsü çekilmiþ acýnýn karanfil gardiyanlarýnda Salkým söðüt gölgesini cennet sanan kukla misali Dolanýyorum iþte ayný mezarýn musalla taþýnda Bir rüzgar itmesiyle uyuþuyordu tenim Kentin solgun yüzü karþýlýyordu Sarhoþ bir hüzün çarpýyordu yüzüme Fahiþe olmuþ bir bank denize karþý Üstüne çýkan çýkana Þimdi ellerim nasýrlanmýþ köþelerinde Acýya dair ne varsa yazmýyor inadýna Görsem dahi acýmýyorum inan artýk "aþk" denilen muammaya
Bakýþlarým zifiri bir karanlýðýn katili gibi Kendi cinayetimin tanýklýðýný yapýyorum karþý komþuma Cennetten alýntý sayýyorum mutluluðu Herkes cehennemi tadacakmýþ , Demek ki cennete çok var "Anne" Ateþ kökenli sözcüklerden türeme bir haykýrýþ Þimdi kanlý dudaklarýmda Üstelik tam seni özlemeye baþlarken Sýtma nöbetleri tutuyorum , Titremesi gecikmiþ hayatýma Bir avuç toprakta çürümeye mahkumken Çýrýlçýplak ihtiyar gözlerim son kez sarýlýyor Küfür dolusu bu hayatýn sonbahar akþamýna
Parmaklarým sýkýca tuttuðu kalemi Ortadan ikiye bölüyor ÝYi uyu Anne Geçmiþ eklerinden kalma bir son söz gibi Hoþça Kal Düþlerimin katili sonbahar