Þimdi sevdayý arþýnlýyorum , kýrýlgan sonbaharlara Kaybetmiþ bir þehrin denizlerinde kayboluyorum Sonra üþüyor bütün papatyalar baharýn koynunda Ne garip sevdam , ne garip Saklýmda kalan son bir söz oluyor adýn Gidiyor bütün kýrlangýçlar Bakýþlarýmda çakýlý kalýyor yüzün , hayaller hiç bu kadar canýmý yakmamýþtý Gitmiþtin ... Ay kanardý senden sonra , yýldýzlar aðlardý Aþýlmazdý bu sevdanýn tepeleri Nefesim sessizce öperdi alnýndan Sende anlamazdýn , bende zaten hep ayný kaldým
Giderdi ; yaðmurdan gözlerini toplamýþ ellerin Günaydýn derdi bütün alem ilk ýþýklarda Sen hep sessiz duruyordun oysa Þimdi anahtarýmla açýyorum bütün kapýlarý Üst üste çalmýyorum kentin uzak sevdalarýný Terkedilmiþ bir nisan yaðmuru gibi Bulutlar kadar seviyorum dediðinde anlardým Ben her zaman bulutlardan þekiller yapardým Ve her þekil senin adýna çýkardý Saklardým bütün bilyelerimi Çeltiklediðim günlere inat , oynadýðýmýz en güzel oyundu Sana seviyorum dediðim zaman
Küskünlüklerime eþ deðerdi ayrýlýk , bir dakikadan fazla sürmezdi yokluðun Gidemezdim yaa senden Bilirdin... Geleceksin derdin Þimdi sen gittin Hiç konuþmadý bakýþlarýn , yüreðim alýnmýþtý ama... Sol yanýmda ölümü öperdi dudaklarým Gülüþün vardý gamzelerine gömdüðüm hayallerim Sonra susardý bütün þehir Sessizce elini eteðini çekerdi gökyüzü Gece oldu yaa , aklýmýn en ince gülüsün þimdi Kýrmýzýya çalardý artýk bütün gün Olurda sorarsýn diye nasýlsýn , yemeðini yedin mi Hazýrlýklýydým sana Evet derdim her gece üst üste evet derdim Ben hep sana bakardým , sen hiç farkýna varmazdýn
Hep bir þarký mýrýldanýrdým , oysa bizim þarkýmýz yoktu ki Bizim hiç ayný parkta unuttuðumuz bir sevdamýz Ayný bankta paylaþtýðýmýz ilk öpücüðümüz olmamýþ Þiirlerime hep seni katardým Çünkü ben sende kaldým Anlatamadým , anlamadým Sen kendi hayatýnýn nehrinde yaný baþýmdan geçerken Gözlerimi bulutlara emanet verdim Her yaðmurda saçlarýný öpsün diye Gözlerinden akan her yaþta kendime hüzünler topladým Uzaklardan , yakýnlara sevdalandým Hani küçük bir çocuk vardýr yaa Koþar annesine , saðýna soluna bakmaz gözlerini diker Sonra sýkýca sarýlýr , kokusunu içine çeker Derdine derman sayar , yollarýna ölür Ýþte öyle bir þeydi , garip bir sevdaydý
Gidiyordum dört mevsimi toplayýp Kendimden seni çýkartýyordum , sen kalýyordun Þimdi ben kendimi sana kattým gene biz kaldý Þimdi sen gittin Beni kendine böldün , Elde ne ben kaldým Ne sen ... Yetiþmeye çalýþýyorum þimdi gülümsemelerine Koþuyorum kaybetmiþ þehrimin unutulmuþ sevdasýna Rüzgarlarla yarýþýyorum kulaklarýna yanlýþ birþey fýsýldamasýn diye Korkuyorum þimdi kaybetmekten deðil inan Hani olurda son kez görmeden ölürüm diye Yoksa ben kaybetmeyi alýþkanlýk yaptým zaten
Neyse gene çok uzattým seni kendimde Hani demiþtin ya bana ; Bir ömür kaç sözcük eder diye Þimdi anladým ki Ömrüm sensizliðe çýkýyordu yarým býrakýlmýþ tümcelerde Beni hep çok gördün kendine Ben hiç görmediðim gözlerinle yetindim sadece
/... Garip iþte sevda dediðin nefes alýp vermek gibi Ayrýlýk ise öptüðün sol tarafýn nefesini kesmek Ölüm zor deðil inan bana , Yokluðunda yaþamak ölmek için duaya tutuþmak Ne garip sevdim iþte... /...
Muhammed Yalçýnkaya Sosyal Medyada Paylaşın:
Düşlerim_Kiralık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.