BIR KERE OLDUM BEN...

bir kere oldum ben aldigim nefeste
bir kere oldum ben sensizliginde
bir daha olur muyum saniyorsun
kasim denilen bilinmez, bulunmaz mevsimde
bir kere oldum ben bu sehirde...
bugun evlenmissin, kendince bir hayat kurarak
bugun evlisin artik, aslinda bir hayat yikarak
aslinda bir sarkinin canini acitarak...
duvarlar bana, ben duvarlara bakiyorum su saatte
onlarin sessizligi cinliyor kulaklarimda
ve tabi ki sensizligin, kaldiysa sol yanimda
baksana, butun sarkilar bana agliyorlar agustosta...
her zaman kabullenip de
aslinda hicbir zaman kabullenemedigim bir sondu bendeki
biz diyemiyorum bile; hicbir zaman biz olamadik ki seninle
yine de hicbir zaman kabullenemedigim bir sondu iste
ben beklerken daima gelmeyecegini bile bile farkli takvimlerde
sen bugun desem de; aslinda coktan baska bir resimde ve
yurek denilen bambaska bir ilde, bambaska bir dilde...
adin da degismis tabi uzun zaman gormeyeli
imkansizdin anladik; yabanciydin cunku
gercek olmayacak kadar yalan,
sirasi hic gelmeyecek kadar da yarindin, hep
adin degismis olsa da bekliyorum ben o yarini hala
adin evli olsa da, oyle kalsa da bundan boyle hatta
ve gelmeyecek oldugunu bilsem de ilk gunku gibi
bekliyorum ben o yarini hala; bugun mazi olmus olsa da...
onun icin bir kere oldum ben hayat denilen yerde
yurek denilen ilde, ask denilen dilde
ve bir cocuk resmiyle, bir adam sesinde
bir kere oldum ben bu sehirde...
olur muyum saniyorsun bir daha
gidip baska odalara acilmaz kapi olsan da...


Sosyal Medyada Paylaşın: