Þiirler yazýlýr her gün bu yerde,
Okunur, her gün bu yerde þiirler.
Uç uca eklesen arþa giderde,
Derman olmaz hiç bir derde þiirler...
Fikir kelepçeli, akýl yasaklý,
Kaybolmuþ sislerin içinde saklý,
Çökmüþ eli yüzü, paslý pasaklý,
Bulanmýþ çamurda, kirde þiirler...
Susmak ki, zulümdür gerçeði bilip,
Zulüm ki, görmemek her an eksilip...
Ve kimse sormaz mý kendine gelip,
Neden hakikate perde þiirler ?
Gaibin çarkýný kýrmaksa sanat,
Ufku çepeçevre sarmaksa sanat,
Her yolda Allah’a varmaksa sanat,
Hani þimdi nerde...Nerde þiirler ?
Yýkýlsýn kalýplar, yýkma vaktidir,
Kýrýlsýn kabuklar, çýkma vaktidir,
O’dur tek hükümdar, O’dur muktedir.
Birleþsin tek olan Bir’de þiirler...
ahmet turgut atlýk
3.8.2010