hasat zamanı...

yüzüme sürdüm
en acý yanlarýmý

bir çocuk öldü içimde
ah’ý Fýrat’a düþtü.

kemirgen diþlerine düþtüm hayatýn
sen dicle oldun
ben ganj
kutsallýklar adýna yýkandýlar
günahlar bize düþtü

üþüdük öylece
titrek mum hayallerine sýðýndýk
çoðaldýk yandýkça
eridik...


göçlerden söz ettiler
dinledik
aç kaldýk
dilenmedik

didindik,
zirvelere kar taþýdýk
daðlar ululandý
biz eteklerinde
süründük.

kimseler bilmedi
bizi
hikayemizi.
sustuk,
masallar büyüdü içimizde
yolumuz Kaf daðýna düþtü
gülüþtük.

orman olduk
asýrlýk çam
ceviz
gövdemize yýllarý çizdik
çürüdük
devrilmedik.

seslendik;

anlarýn koynunda süt emdik
esmerdik
yaðýzdýk
sevgiydik

þakaðýmýza aðrýlar saplandý
dost dedik
yar dedik
inledik.

eleþkirtte
pusuya yattýlar
biz neydik...


þimdi
þiirlerin sesi kýsýlýr mý diyorsun
þair
bir suskunun hamalýysa
diþleriyle kazýr topraðý
hasat zamaný gelir

nice sürgün sevdanýn hamalýyýz biz

sen Medine’ye hicret
sen Mekke

ben hayber de zaferim
ve eritre

Sosyal Medyada Paylaşın: