Unutmuþtum seni büsbütün
Ta.. çocukluðumdan kalma bir yara izi gibi…
Bulutlara kördüðüm salýncaklar baðlamýþ,
Gönlümü,
Mavi iklimlerin,
Kristal köþklerinde eyliyordum
Unutmuþtum seni …
Sirilanka’da yaþayan beyaz karýncalarýn biyolojisini
Viþne çürüðü kadifeler üzerine,
Halay çekercesine nasýl dizildiklerini,
Madagaskar’da kiþi baþýna düþen,
Yýllýk patates tüketim miktarýný,
Ne kadar düþünüyordumsa
Seni de
O kadar iþte...
Yýllarýn ötesini,
Denizlerin,
Gökyüzünün,
Ayýþýðýnýn,
Yýldýzlarýn,
Zamanýn ötesini,
Senden daha çok düþünüyordum belki de…
Unutmuþtum seni…
Açlýktan ve hastalýktan eriyen,
Afrika’nýn kara mucuk çocuðunu,
Somali’deki kabile çatýþmalarýný,
Dünyadaki savaþlarýn sonunu,
Para babalarýnýn,
Silah tüccarlarýnýn,
Tin’sizlerin ve dinsizlerin oynadýðý,
Bu kirli oyunu
Senden daha fazla düþünüyordum…
Fildiþi Sahilleri’nde yaþayan,
Deniz kaplumbaðalarýnýn popülasyonunu,
Soyu tükenmekte olan, sevimli pandalarý
Þaþkýnlýklarý ve çaresizlikleri,
Gözlerindeki þehla bakýþlarýna ilmeklenip
Hunharca katledilen foklarý,
Kýrmýzý denizlerde hançerlenen balinalarý,
Ve bunlarýn ekolojideki önemini,
Senden fazla düþünüyordum belki de
Unutmuþtum seni...
Büsbütün unutmuþtum seni...
Geçen gece
Akdeniz kýyýsýnda bir köhne meyhanede
Bilmem kaçýncý kadehimi
Þerefine kaldýrýp yudumlarken
Bir yandan da
Dalga dalga rýhtýmýna vuruyordu beynimin,
Mazime düðümlenen,
Hüzünbaz kederlerim...
Ömrümün özet görüntüleri geçiyordu,
Beynimin dev ekranýndan
An an...
Kurgu ve montajdan sorumlu hücrelerim
Aslýnda her zerresi sen olan hücrelerim
Seni de eklemiþler görüntülere.
Ýstemesem de...
Aklýma geldin birden!
Baktým, aslýnda hareketimiz aþkaymýþ ama
Þeytanýn niyeti baþkaymýþ….
Hakem, ikimize de sarý kart göstermiþ...
Bilirsin, sarý hüzündür aþkta!
‘’Aþksa;
Sevmektir...
Durmadan,
Nefes alýrcasýna sevmek...
Güzel…çok güzel…
Fakat bir o kadar da güç...
Ama ne olursa olsun;
Boþ yere harcanmýþ
Bin ömre bedel’’
……
Sonra…
Sonra þarkýcý kadýn geldi masama
‘Fikrimin ince gülü’nü istedim
Çok güzel söyledi galiba!
Sarýþýndý galiba!
Güzeldi...
‘VURGUN’u söylettim ardýndan…
‘’ Ne kadar zulmetsen, ah etmem sana
Her iki cihanda, gül kana kana
Seninle cehennem, ödüldür bana
Sensiz cennet bile, sürgün sayýlýr’’
Ýyi söyleyemedi
Hoþuma gitmedi galiba!
Baþka masalara gitti…
Aradan aylar geçti
Aradan yýllar geçti
Hükümet deðiþti
Ama ben deðiþmedim galiba!
Ben yine
Hep ayný telden...
Ben yine
Eski ‘Ben’e denden...
Dünkünün,
Dünkümün ayný...
Ýskenderun, 16 Temmuz 1996
Ali ASAFOÐULLARI