örselenmiþ sukûtumla ördüm bu kalýn taþ duvarlarý aralarýnda uzun anlamsýz boþluklar
en çok,
en çok susmak gerekecek hayata dememiþti annem o renkli kitaplarý uzatýrken bana
susuyorum þimdi üç karýþlýk zindanýmda uzun uzun susuyorum topraðý kýskandýracak bir ölüm arýyor dýþarda gece celadýna gülümserken daraðacý yaðlý sicimini kendi boynuna baðlýyor bu üç karýþlýk mezara gömülenlere aðlarken siyah yakamozlar asýyorum duvarlarýma
gözlerimi gözlerine banarken senden çaldýðým suslara yürüyorum adýný adýmlarýma ekleyerek sen sen sen üç adýmda bitiyor zindan duvarlar baðýrýyor gelme üstüme gelme
bu taþ duvara gömülü kan kýrmýzý güller açýyor yankýlandýkca yüzün ýslanmýþ kirpiklerine sokulmuþ gece aðlýyorsun sessiz sessiz oysa en çokt da sen bilmelisin kankýrmýzý güllerin ayný gamzede birleþemeyen gözyaþlarýnýnda açtýðýný ömrümün tek baharýydý sana adadýðým oysa dememiþti annem aþk adanmaktýr doðarken attýðýn çýðlýðý sakla diye bir mezara en çok sesizlik yakýþýrdý sustum uzun uzun sustum
þah damarýmda þahlanan bir cýðlýða susuyorum þimdi dili ölmüþ Ademin medeniyetinden kalma en masumu bile günâhkardýr sevdanýn sevdiðini öldürürken ben kanlý ellerimi gizlemek için sakladým kendimi bu zindanda adem biliyor muydu elmayý aþk için çaldýðýný aþký his ederken biliyor muydu ölümün aþkla uzadýðýný
ve kan kýrmýzý güllerin ayný gamzede birleþemeyen göz yaþlarýnýnda açtýðýný siyah bir yakamoza tutunmaktýr hayat dememiþti annem güller kan damlarken
susmak þakaklarýmdaki çakýl taþlarýna gömüyor ölü yýldýzlarý iklim iklim çalarken yüzümü bin kez daha saklanýyorum zindanýma aklýmýn labirentlerinde kanýyor salkým salkým parçalanmýþ umutlar iki ucu hasret yollara yazýlý adýmýz bu mühürlü kaderin tam ortasýnda ölüm geçiyor bu kan revan yazgýnýn mahþeri bekleyiþine dudak bükerek oysa aþký öldürmez ölüm uçurum diplerinde savruldukca kan kýrmýzý güllerimiz
üç karýþ zindanda kan gülleri büyüttüm anne siyah bir yakomaza tutunarak avucumda uçmadan öldü serçeler
hasret ateþten gömlek gibi oturdu omuzlarýma oysa demedin anne.
tohumun aþksa kan gülleri harmanýn olur diye þah damarýmda þahlanan bir Çýðlýða susuyorum þimdi dili ölmüþ Ademin medeniyetinden kalma
aklýmýn labirentlerinde
ölü serçeler .
mahþeri bekleyiþlerde anne
avuçlarýmda kan damlayan güller
Buket Cihan Temür
kaptana selam olsun
AGATA BURÝNATA BURÝNATA
Resim: rick Bklockwel
Sosyal Medyada Paylaşın:
buket cihan temür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.