FATİH (12)

Mubarektir,
kýrmamak gerekir,
affetmek-sevmek-hazmetmek "Barýþ içinde"
paylaþmak Dünya’yý,
"Mutluluk" gibi, Acý’yýda
Bayramda
Kardeþçesine.

Yaþlýlar, Hastalar "El öpülerek" ziyaret edilecek,
"Çocukluk" Plan yapar. Kestirir Kazanç ve Sevab’ý;
"Ne, nereye, ne kadar, Elde ne kalýr?"
Nede olsa Bayram,
deðilmi ya?

Ýlkin,
"Temiz" olacak o Gün Herþey,
Hiristiyan’ýn Kýristmas’ý gibi, bizdeki "Noel Baba".
Hediyelenecek; Ayakkabý, Palto, Çocuk Eþyasý.
Fakire "Yardým" ederek, temizlenecek Dýþý-gibi-Ýçi de Ýnsanýn.

"Yýlýn en-uzun-Günüdür Arife" benim için.
Herþey Dolapta açar-bakar "Memnun-somurtkan" açýk Aðýzlar.
Bayramdýr, patlarým sabýrsýzlýktan.
"Memnun olmamak, Günahtýr!"

Giyeriz Bayramlýk’larý, kutlar-bekleriz, Zil çalar.
Neþeyle açarýz Kapýyý;
"- Kim o?"
"- Ramazan Davulcunuz."
"- A,a! Sabah gelene verdik ya!"
"- Olurmu Abla, ben Bekçinizim, iþte Vesikam"
"- Olur, olur." Elinin içine bir de "Beþlik" konur.
"- Allah kabul etsin."
"- Dilencimiyim ben?" diye,
verir "Beþliði" geri, sýkmaz uzanan Eli.

Çalýnýr tekrar Kapýlar; Komþu Çocuklar, Ele-Baþý en önde.
Böylece
Mubarek Bayram kutlanýr, gelir-gider-öperiz.
Gerçek Sanattýr "Büs-bütün-olmak",
paylaþmak Acý’yýda "Mutluluk" gibi,
Fatih’te.

Önce "Bayram Pazarý" dýr Ýtfaiye,
sonra Arife’de kapanýr Tezgahlar, "Bayram Meydaný" olur.
Dönme Dolap-Kayýklý Salýncak,
"çýðlýk-çýðlýða" savurur, Bacaklar sallanýr, kenetlenir Eller-birbirine
dönmesiyle "Zincirli Þemsiye".
- Çýðýrtkan baðýrýr;
"- Deniz Kýzý Eftelya...Üç Gözlü Canavar Öküz...
Kýlýç yutan- Ateþ kusan-Yýlan öpen Çingene..."
Çil-çil-Altýnlar Kulak-Burun Deliklerinden sýçrar, Sihirbaz’ýn Eli deðince.

Niþanlarýz, Tetik çeker, Tüylü-Kýrmalý-Tüfeklerle, patlatýrýz Balonlar.
Bez-Top-ile yýkýlýr Dize-dize-Kule, Teneke-Konseve-Kutular.
"Bir Nohut’u", üç-Nakýþ-Yüzüðünün altýnda "El çabukluðu ile" ararýz,
Piþmaniye, Kaðýt ve Pamuk Helva, patlamýþ-þekerli-Mýsýr, Kestane Þeker,
Leblebi-Çekirdek yer,
Renkli Macun ve Dondurma yalarýz.

Nice Bayramlar görür Fatih,
bilirim.
Hünkar’lý, Elçi’li, Vezir’li, Kýral’lý.
Bayrak ve Sancaklar, "Tura"lý dizi-dizi Niþanlar,
Atlarý Meþin Kuþaklý, Gümüþ Düðmeli Suvari,
Piyade, Bahriye ve Yeni Çeri Askeri.
Ýnce-Siyah-Tekerleriyle "Körüklü Payton" sürer Atlarý,
yarýþýr Çocuklar; Bir Sopa, bir Çember, bir yuvar Demir,Yokuþ-yukarý.

Rüppe-Cüppe Subaylar, Þemsiyeli Hatunlar.
Önde giden "Halayýk"sa,
Arap’sa,
kýrmýzý ise Cepkeni, Ýpek Gömleði beyazsa,
Baþýnda siyah-Püsküllü bir mor Fes’i de varsa,
bir de,
"Bir Dudaðý Yere - bir Dudaðý Göðe varýyorsa";
Sihirli Lambasý ile " Uçan Halý" üstünde Allaadin gelir,
Gecelerden 1001 Gece’dir.
"- Onlar erer Muradýna,
biz çýkalýz Kerevetine.

Gökten Üç Elma düþer bu Masalýn Sonunda;
Biri O’na,
biri sana,
biri de Kara Zurna Kulunuza.
Sosyal Medyada Paylaşın: