Zülfünle tutuþup da yanarken benim gibi,
Bin aþýk fedâ olsun saçýnýn bir teline.
Bakýþýndan süzülen nûr-u âyinen gibi,
Bir nigâh et konayým açarken son gülüne.
Son gülün vefâsýna vuslâtý kurban ettim,
Kaný yerde kalmasýn gel de güldür bu cân’ý.
Ömür denen bu yolu inan sensiz tükettim,
Son defâ mesrûr olup yaþayalým o ân’ý.
Unutmak kolay deðil atýp giden zâlimi,
Murat kuþu denilen konmadý ki baþýma.
Gözucuyla bakacak göreceksin hâlimi,
Ehli kubûr’u da an, yazacaklar taþýma.
Senelerdir pas tuttu hasretin yüreðinde,
Ne çok sevmiþim seni silemedim gönlümden.
Sararýp solmuþ resmin asýlý direðimde,
Ayrýlýk denen girdap zor geliyor ölümden.
Sen de bir gün gelecek gireceksin topraða,
Çektiðim acýlarla kalacaksýn baþbaþa.
Sararýp solacaksýn döneceksin yapraða,
Nedâmet edeceksin sana biçilen yaþa.
.....................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.